به نقل از «همشهری آنلاین»

زنگ شروع سالمندی در کشور؛ بیش از ۴۰ درصد سالمندان کشور افسرده هستند

تاریخ انتشار: ۱۲ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۲۸۹۷۰

همشهری آنلاین-یکتا فراهانی: سالمندی یکی از مراحل رشد است که به دلیل تغییرات وسیع در حوزه‌های زیست شناختی، روان شناختی وجامعه شناختی منجر به تغییراتی در کارکرد ونقش افراد سالمند در جامعه می‌شود و البته سرنوشتی است که تمامی افراد بشر از هرگروه، نژاد وفرهنگی، آن را تجربه خواهند کرد.

برخورد صحیح با این دوره از زندگی واستفاده درست ازاین دوران، نقش بسزایی در سلامت روان سالمندان و دیگر گروه‌های سنی خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به عبارت دیگر، تأمین بهداشت روانی سالمندان تأثیر مهمی بر بهداشت همه افراد جامعه خواهد گذاشت.

سالمندان در صورت سپری کردن دوران سالمندی به صورت مطلوب و کارآمد می‌توانند تاثیرات مفید و موثری در توسعه پایدار، افزایش سطح سلامت روانی جامعه، کاهش آسیب‌های اجتماعی و احساس رضایتمندی افراد جوان جامعه داشته باشند.

آمارهای رسمی نشان می‌دهند در ایران، ۹ میلیون و ۳۰۰ هزار سالمند داریم که هر روز هم بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود. به طوری که پیش بینی شده تا ۳۰ سال آینده، یک سوم جمعیت ایران را افراد سالمند تشکیل خواهند داد. این در حالی است که ما هیچ برنامه‌ای برای بهبود کیفیت زندگی سالمندان نداریم.

دکتر وحید راشدی، متخصص سالمند شناسی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی عنوان زنگ شروع سالمندی در کشور

دکتر وحید راشدی، متخصص سالمند شناسی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی در مورد جمعیت سالمند در جوامع مختلف کشور می‌گوید:  «در کشور ما بر اساس آمار سال ۸۵ بیش از ۷ درصد جمعیت را سالمندان تشکیل می‌دهند. در صورتی که آمارگیری سال ۹۰ نشان داد که این میزان به بیش از ۸ درصد افزایش یافته است.

در واقع با عبور از میزان ۸ درصد سالمندی؛ عملاً زنگ شروع سالمندی جمعیت در ایران به صدا در آمده است. یعنی مطالعات نشان می‌دهد کشوری که نرخ سالمندی آن از ۸ درصد عبور کند؛ وارد فرآیند سالمندی می‌شود. »

محاسبه نرخ سالمندی در جامعه

به گفته دکتر راشدی، محاسبه میزان سالمندی در جامعه به این صورت است که اگر کسری را در نظر بگیریم می‌توانیم صورت بالای آن را به افراد بالای ۶۰ سال اختصاص دهیم و مخرج آن هم کل افراد کشور در نظر گرفته شود. به این ترتیب در سال ۹۰ افراد بالای ۶۰ سال در ایران نسبت به کل جمعیت بیش‌از ۸ درصد محاسبهع شده‌اند.

افزایش امید به زندگی

توجه داشته باشیم در کشوری که به سمت سالمندی می‌رود دو اتفاق مهم می‌افتد؛ نخست آنکه امید به زندگی در آن افزایش پیدا می‌کند. همچنین سیستم بهداشت و درمان خوب عمل کرده و باعث شده است آدم‌ها سالم‌تر باشند و در نتیجه بیشتر زنده بمانند.

بنابراین این دو عامل در همه کشورها باعث افزایش نرخ سالمندی می‌شود؛ افزایش امید به زندگی به همراه کاهش مرگ‌ومیر و کاهش میزان تولد و زادو ولد.

تعریف سالمندی

طبق سازمان بهداشت جهانی؛ سالمندی، سنین بالای ۶۰ سال را در بر می‌گیرد. البته سالمندی تعاریف زیادی دارد و سن بالای ۶۰ سال فقط یک تاریخ تقویمی است و می‌توانیم آن را در ابعاد دیگری هم ببینیم.

تقسیم‌بندی دیگری، سالمندی را به سالمندی فیزیولوژی، روانی و اجتماعی تقسیم می‌کند. در واقع نمی‌توان به طور مشخص برای دوران سالمندی سن خاصی را در نظر گرفت.

به گفته دکتر رشیدی، آمارگیری از سالمندان کشور نشان می‌دهد ۹. ۳ دهم جمعیت کشور را سالمندان تشکیل می‌دهند. به این ترتیب هر پنج سال، جمعیت کشورمان حدوداً یک درصد سالمندتر می‌شوند. به گونه‌ای که ۱۰-۱۲ سال دیگر، جمعیت سالمند چندین برابر خواهد شد. بنابراین اگر برای سالمندی برنامه‌ریزی مناسب نداشته باشیم با مشکلات و بحران‌های زیادی مواجه خواهیم شد.

لزوم داشتن برنامه ریزی برای جمعیت سالمند

توجه داشته باشیم این سالمند شدن یک کشور نیست که مشکلاتی با خود به همراه خواهد آورد؛ بلکه نداشتن برنامه ریزی منسجم است که می‌تواند برای کا جامعه مشکل ساز شود. همان گونه که سالمندترین کشورهای دنیا، کشورهای توسعه یافته‌ای مانند ژاپن، آلمان و کشورهای حوزه اسکاندیناوی یعنی سوئد، نروژ، فنلاند و دانمارک هستند و مشکلی نیز در این خصوص ندارند.

در واقع باداشتن برنامه ریزی می‌توان مانع از زوال، ضعف و انزوای سالمندان در حوزه جسمی و روانی آن‌ها شد و تا حد امکان آن را به تأخیر انداخت.

خدمات دهی به سالمندان معطوف به بیماری نیست

این متخصص سالمند شناسی می‌گوید تربیت نیروی انسانی متخصص در این حوزه می‌تواند مؤثر واقع شود. در واقع این افراد باید در موضوع سرویس دهی‌های مختلف و برخورد صحیح و مؤثر با سالمندان فعالیت داشته باشند.

 نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشت این است که ارائه خدمات به سالمندان صرفاً در جهت موضوع بیماری و بحث سلامت جسمی آن‌ها نیست. بلکه در موضوع سلامت باید به ابعاد مختلف توجه نشان داد و همه آن‌ها را با همدیگر در نظر گرفت.

طبق نظر سازمان جهانی بهداشت، سلامت شامل حوزه‌های وسیعی از جمله حوزه‌های زیستی، روانی و اجتماعی را در برمی‌گیرد. یعنی وقتی بخواهیم در مورد سلامت فرد سالمند صحبت کنیم باید جنبه‌های مختلف آن را نظر بگیریم و تربیت نیروی متخصص برای مراقبت از سالمندان صرفاً در حوزه پزشکی نیست.

توجه به نقش اجتماعی سالمندان و دوری آن‌ها از انزوا و گوشه نشینی

شایع‌ترین مشکل سالمندان کناره گرفتن آ نها از کار و دوری از اجتماعی است که قبلاً حضور فعالی در آن داشتند. به همین خاطر هم ممکن است با مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی مواجه شوند؛ به گونه‌ای که حدود ۴۰ درصد از افراد در دروان سالمندی خود مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی را تجربه می‌کنند.

بنابراین اگر بخواهیم خدماتی را در حوزه سالمندان در نظر بگیریم باید مشکلات مربوط به روان آن‌ها را نیز در نظر بگیریم. اگر سن سالمندی را بالای ۶۰ سال در نظر بگیریم؛ همه افراد در این سنین نیاز به دریافت خدمات خاص این زمان ندارند و همه آن‌ها گوشه‌نشین نیستند و در جامعه نیز حضور فعالی دارند.

بنابراین با شناسایی سالمندانی که نیاز به دریافت خدمات خاصی دارند باید خدمات و نیازهای متفاوت آن‌ها را در دهه‌های مختلف سنشان به آن‌ها ارائه کرد.

در نظر گرفتن سرگرمی‌های مختلف و مورد علاقه سالمندان و همچنین انجام کارهایی که مانع از انزوای آن‌ها می‌شود همه و همه باعث می‌شود دوران سالمندی همراه با یاس و ناامیدی نباشد.

تمرکز بر حق و حقوق سالمندان

به گفته دکتر راشدی، اخیراً پیش نویس لایحه جامع حمایت از سالمندان آماده شده که تمرکز آن بر حق و حقوق سالمندان است. یعنی مسائل حقوقی آن‌ها را مورد توجه قرار داده و به طور ویژه نیز یک بند را به موضوع زنان سالمند اختصاص داده است. چون با توجه به اینکه آن‌ها با مشکلات بیشتری از جمله تنهایی و ازدواج مجدد مواجه هستند لزوم توجه به چنین مواردی می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا راحت‌تر بتوانند از پس مشکلات خود بر آیند.  

کد خبر 710010 برچسب‌ها بهداشت روانی بیماری - بیمارستان سالمندی

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: بهداشت روانی بیماری بیمارستان سالمندی نظر بگیریم بالای ۶۰ سال برنامه ریزی ۸ درصد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۸۹۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«پیری» دقیقا از چه سنی آغاز می‌شود؟

ایتنا - این تحقیق که در مجله روانشناسی و سالمندی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شد، داده‌‌های ۱۴ هزار شرکت‌‌کننده در یک نظرسنجی سالمندی در آلمان را بررسی کرد که درباره پیری به‌عنوان مرحله‌ای از زندگی مطالعه می‌کرد. تاریخ تولد شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ بود و از سن ۴۰ تا ۸۵ سالگی به این مطالعه وارد شده بودند.
ما از چند سالگی «پیر» محسوب می‌شویم؟

به نظر می‌رسد که پاسخ این پرسش در حال تغییر است، چرا که عمر مردم طولانی‌تری شده است، دیرتر بازنشسته می‌شوند و تا سنین بالاتری همچنان از سلامتی جسمی و روحی برخوردارند. 

طبق پژوهشی که نتیجه آن اخیرا در مجله انجمن سالمندی آمریکا منتشر شد، افراد در اواسط دهه ۶۰ سالگی معتقدند که پیری از ۷۵ سالگی شروع می‌شود، در حالی که افراد مسن‌تر فکر می‌کنند سن پیری دیرتر از این شروع می‌شوند.

این تحقیق که در مجله روانشناسی و سالمندی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شد، داده‌‌های ۱۴ هزار شرکت‌‌کننده در یک نظرسنجی سالمندی در آلمان را بررسی کرد که درباره پیری به‌عنوان مرحله‌ای از زندگی مطالعه می‌کرد. تاریخ تولد شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ بود و از سن ۴۰ تا ۸۵ سالگی به این مطالعه وارد شده بودند.

شرکت‌کنندگان طی ۲۵ سال، هشت بار درک خود را از سالمندی گزارش کردند. آن‌ها هر چهار تا پنج سالی که می‌‌گذشت، آغاز سن پیری را یک‌ سال دیرتر از بار قبل اعلام کردند. شرکت‌کنندگانی هم که زودتر یعنی بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ به دنیا آمده بودند، در مقایسه با افرادی که بعد از ۱۹۳۵ متولد شده‌ بودند، فکر می‌کردند که پیری زودتر آغاز می‌شود.

مارکوس وتشتاین، نویسنده ارشد این مطالعه و روانشناس دانشگاه هومبولت برلین، گفت: «درک و تصور ما از پیری در گذر زمان به‌وضوح تغییر می‌کند. افرادی که امروز در سنین میانسالی‌اند یا افراد مسن‌تر باور دارند که سن پیری آن‌ها دیرتر از همسالانشان در ۲۰ سال پیش است.»

به گفته وتشتاین، این تغییر تا حدودی به بالا رفتن سطح امید به زندگی در افراد برمی‌گردد. امید به زندگی در آلمان حدود ۸۱ سال است که از ۷۱ سال در ۱۹۷۴ بیشتر شده است. همچنین بسیاری از مردم برای مدت طولانی‌تر یک زندگی همراه با سلامتی دارند و پژوهش‌ها از بهبود سلامتی قلب، قابلیت‌‌های شناختی و کیفیت کلی زندگی در جمعیت مسن آلمان در طول این سال‌ها خبر می‌دهد.

وتشتاین می‌گوید: «افرادی که احساس جوانی می‌کنند، معتقدند پیری دیرتر شروع می‌شود.»

شرکت‌کنندگانی که تنهاتر بودند، بیماری‌های مزمن داشتند یا از سلامتی کامل برخوردار نبودند، بیشتر بر این تصور بودند که پیری زودتر آغاز می‌شود. زنان هم فکر می‌کردند که سن پیری در مردان حدود ۲.۴ سال دیرتر آغاز می‌شود.

البته برخی کارشناسان هشدار داده‌اند که این نتایج ممکن است قابل تعمیم به کشورهای دیگر نباشد. زیرا دیدگاه‌‌های فرهنگی درباره پیری و روند‌ تحولات جوامع در طول زمان متفاوت است. به عنوان مثال امید به زندگی در ایالات متحده در طول همه‌گیری کووید از ۷۹ سال در ۲۰۱۹، به ۷۶ سال در ۲۰۲۱ رسید، در حالی که امید به زندگی در آلمان از سال ۲۰۱۴ نسبتا پایدار بوده است.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که باورهای منفی درباره افزایش سن با افزایش سطح استرس مرتبط است که به نوبه خود می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته را افزایش دهد. برعکس افرادی که به پیری نگرشی مثبت دارند، احتمالا کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل‌اند و در مقایسه با افرادی که نگرش منفی درباره افزایش سن دارند، طولانی‌تر عمر می‌کنند.

همچنین افرادی که خود را جوان‌تر از سن شناسنامه‌ای‌شان می‌دانند، زوال حافظه آهسته‌تر، عملکرد شناختی بهتر و کاهش علائم افسردگی را گزارش کردند. در مقابل، افرادی که خود را مسن‌تر از سن حقیقی‌شان می‌بینند، بیشتر در معرض خطر مرگ‌ومیر قرار دارند.